Het zou goed gaan met het natuurgebied de Oostvaardersplassen
Het tegendeel is echter waar. Het artikel legt uit dat de populatie zichzelf reguleert door verminderde vruchtbaarheid van de vrouwelijke dieren.
Een bekend fenomeen. In noodsituaties zijn langer levende zoogdieren (en ook mensen) in staat om de voortplanting tijdelijk stop te zetten ten gunste van de overlevingskansen van het ouderdier. Als de situatie verbetert, komt de voortplanting weer op gang.
Anders is het als de beheerder deze noodsituatie voortdurend creëert door te veel dieren in een afgesloten gebied te houden. Dan is sprake van het systematisch zeer slecht behandelen. In de wildernis (of de natuur) trekken dieren bij voedselgebrek weg uit een gebied en gaan zeker niet wachten of ze het misschien overleven.
In de Oostvaardersplassen hebben de dieren geen keus en het enige wat ze kunnen doen is in de spaarstand gaan en hopen dat ze het redden. Dit is geen wildernis, natuur of een Nederlandse Serengeti maar grove ierenmishandeling. Goedpraten door het een ‘interessant’ onderzoek te noemen doet hier niets aan af. Het is
niet interessant want de uitkomst is bekend: vermagerde dieren en daardoor verminderde vruchtbaarheid. Dat de grazers met voorkeur voor het langste gras – de heckrunderen – het eerst in de problemen komen is te voorspellen. Ook het opkomen van stekelstruwelen en later eiken en essen is al vaker aangetoond.
In een tijd dat we dierproeven tot een minimum proberen terug te dringen moeten we het experiment met grote grazers zo aanpassen dat het welzijn van deze grote grazers weer is gewaarborgd. Beesten mogen sterven. Dat gebeurt overal in de natuur. Maar er mogen geen grote groepen dieren worden gedwongen om langjarig continu ondervoed, of minstens elke winter sterk ondervoed, te moeten leven omdat wij de gevolgen willen bestuderen.
Artikel van Guido Nijland, ecoloog, Geeuwenbrug 15/01/14
toen de oostvaardersplassen zich nog onder het ministerie van ver keer en waterstaat bevondenden heb ik een cursus gevolgd bij de hoge school schaarbergen in natuur beheer,toen was het nog commercieel,700 rundvee inscharen,900 jonge paarden inbrengen en aan het einde van het seizoen kijken welke paarden geschit waren omdoor te gaan en de rest ging naar de slacht,de runderen dito,hoge en lage waterstanden zorgden voorde begroeieng,dus voedsel voor aanwezige diersoorten,toen kwam ssb.aan het bewind ,in mijn cursus periode was er dagelijks een vw. busje met een student(e)aanwezig om de heck runderen te observen,ao.jantje had ans besnuvveld piet had ali gedekt enz.nu gaat het op deze door ssb.manier gebruikte methode,geen gevoel voor de leefwijze van de dieren,van achter een pc scherm is geen natuurbeheer en kennis van dieren welzijn aanwezig.