Afschot wilde zwijnen in Limburg heeft niets met jacht te maken
Jacht is het op verstandige wijze oogsten uit en beheren van de natuur. Het recente afschieten van een aantal wilde zwijnen in Limburg nadat zij door de brandweer uit de Zuid-Willemsvaart waren gehaald, stuit dan ook iedere rechtgeaarde jager tegen de borst.
De wilde zwijnen zijn afgeschoten door een Buitengewoon Opsporingsambtenaar (BOA) omdat de zwijnen buiten hun leefgebied, het Meinweggebied, dreigden te komen. Het in Nederland geldende beleid is dat er buiten de aangewezen gebieden waar zwijnen mogen voorkomen, zoals de Veluwe en het Meinweggebied, een zogenaamde nuloptie geldt. Dit betekent dat als zich daar toch zwijnen bevinden, deze moeten worden afgeschoten.
Het afschieten van de zwijnen is dus het directe gevolg van het gevoerde beleid, door overheid en provincies opgesteld in samenspraak met grote terrein beherende organisaties (TBOs) als Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten. Woordvoerders van deze organisaties struikelen nu over elkaar om te vertellen dat men dit toch echt niet zo gewild heeft. Anti-jacht groeperingen grijpen het voorval dankbaar aan om aan te tonen dat de jagers er een potje van maken. De betrokken organisaties verklaren deze week opportunistisch dat het – nota bene door henzelf mede ontwikkelde en ondersteunde – beleid niet deugt en het anders moet. Daarmee wordt bevestigd dat deze TBOs zich laten leiden door symboolpolitiek en valse sentimenten. Dezelfde organisaties schieten op de gebieden in hun eigendom duizenden dieren per jaar af. Omdat dit zo min mogelijk bekend moet worden, blijven al deze geschoten dieren in het veld achter. Vele tonnen gezond, duurzaam scharrelvlees laat men zo jaarlijks verrotten.
Stichting Wise Use vindt dat het hanteren van gedooggebieden en gebieden met een nuloptie onzinnig en onwerkbaar is. Het resulteert in starre regelgeving en evenzo starre handhavers van die regels. Het leidt tot een koude, afstandelijke en respectloze omgang met de natuur. Zo kunnen situaties ontstaan als met de “zwemmende zwijnen”, waarbij een beheerder uitsluitend mag optreden als uitvoerder van een door verkeerde uitgangspunten en overreguleringsdrift ontstaan beleid, zonder eigen verantwoordelijkheid.
Jacht is onlosmakelijk verbonden met liefde voor de natuur en respect voor het dier als individu en als soort. Het afschieten van de zwijnen in Limburg heeft daarom niets met jacht te maken. Jagers in Nederland kennen een hoge mate van professionaliteit. Zij jagen met de regels van de weidelijkheid. Eerlijkheid, respect en veiligheid zijn daarbij kernbegrippen. Deze begrippen zijn bij de koude vorm van beheer die organisaties als Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer voorstaan ver te zoeken.
Jacht en natuurbeheer zijn daarom essentieel voor een mooie en diverse natuur in Nederland. De krampachtige pogingen om beheer en jacht van elkaar te scheiden zijn heilloos. Als gebruik wordt gemaakt van de grote kennis, passie en verantwoordelijkheid van de Nederlandse jager zullen situaties als met de zwemmende zwijnen zich niet meer voordoen. Wij nodigen de betrokken partijen uit om gezamenlijk een beleid te ontwikkelen waarbij jacht en beheer één zijn. Zo kunnen we de natuur en al het moois dat zij te bieden heeft op de beste wijze verzorgen en benutten.
Stichting Wise Use, 18 september 2014 www.wiseuse.org